เทพธัญญ์
ดั่งต้นไม้ ในดินแดน แสนลำบาก
ที่แผ่ราก ฝากกิ่งใบ ในป่าเขา
ตะง่านสู้ คู่พงไพร ให้ร่มเงา
บังแดดเผา ให้เงาร่ม ห่มป่าดอย
อยู่ชายแดน แสนลำบาก ตรากตรำนัก
อุปสรรค หนักปานใด ไม่ท้อถอย
สู้ฟันฝ่า มาเป็นครู อยู่บนดอย
เพื่อเด็กน้อย บนดอยใหญ่ ได้ตำรา
ทิ้งสีสัน อันรุ่งเรือง ในเมืองใหญ่
ทิ้งแสงไฟ ในเมืองกรุง มุ่งไปหา
อุดมการณ์ ผสานใจ ให้นำพา
ด้วยจรรยา วิชาครู อยู่เต็มใจ
ละทุกสิ่ง ทิ้งลาภยศ ลดทิฐิ
ด้วยไมตรี ที่คงมั่น ไม่หวั่นไหว
นำวิชา มาตอบแทน แผ่นดินไทย
ด้วยฝังใจ ในหน้าที่ นี่คือครู
จึงมุ่งหน้า มาแดนไกล ด้วยใจมั่น
มีความฝัน อันน้อยน้อย รอคอยอยู่
มีหลายคน อยู่บนดอย รอคอยคร
2965
0
0
หน้าส่วนตัว
