ครูพิม
เวลารักน้ำต้มผักก็ว่าหวาน
สอดประสานสายใยรักเป็นนักหนา
ทั้งห่วงหวงดวงใจไม่ร้างรา
สิเหน่หารัญจวนครวญถึงกัน
ว่าคิดถึง..คิดถึงซึ้งใจนัก
สุดที่รักพี่รักแน่มิแปรผัน
หญิงอื่นใดไม่หมายได้เกี่ยวพัน
ใจพี่นั้นมอบแด่เจ้าเฝ้าคร่ำครวญ
เวลาผ่านนานเนิ่นเกินกล่าวอ้าง
สัญญาร้างจางหายให้กำสรวล
ที่ว่ารัก ที่ว่าหวง.ลวงแก้มนวล
ให้คิดหวนตระหนักแค่รักลวง
เวลาเปลี่ยนใจเขาเล่าก็เปลี่ยน
ใจเริ่มเรียนรู้เห็นแน่แค่คำหวง
แค่เลี้ยงใจเอาไว้ใช้ตักตวง
ล่อลงบ่วงของความหลง..จงจบกัน
เวลานี้เหลือเพียงเราที่เศร้าสร้อย
ที่หลงคอยเพ้อพร่ำร่ำโศกศัลย์
จำข่มใจตัดด้ายสายสัมพันธ์
ปล่อยความฝันบนความจริง...ทิ้ง
1080
10
0
หน้าส่วนตัว
