เปลวคำจะอำไพ ดั่งเปลวไฟอันคุโชน กระจ่างภพทบทโมน ให้ลุแจ้งทุกแหล่งใจ โดยคำนำนัยยะ สารัตถะจักวาดไหว ผิดชอบคำตอบนัย จะน้อมนึกรู้สึกความ เขียนคำเขียนชีวิต เขียนห้วงคิดให้ค้นถาม เขียนโศลกโลกนิยาม ด้วยถ้อยยุทธพิสุทธิ์พราย เผ่นโผยอยู่โดยคำ ผ่านลำนำกระแสสาย ความรักจะทักทาย ในบทถ้อยอันร้อยเรียง ซาบซึ้งจักตรึงซับ ถ้วนสดับในศัพท์เสียง แผ่วหวานจะผ่านเพียง พจนพร่างปางกวี มาเถิดผู้ดื่มด่ำ วรรณกรรมท่วงวิถี สุขโศกอันโลกมี จะจารมอบชื่นชอบชัง โดยคำ ลานเทวา