เรื่องสั้น นิยาย - ตามใจคนเขียน

บันทึกความคิดถึง

ผู้หญิงช่างฝัน


ให้คิดถึงเพียงใดใจจะขาด
ก็มิอาจไปตามความคิดถึง
ห้ามมาหาแต่อย่าห้ามความคะนึง
จะดื้อดึงโดยถ้อยร้อยรำพัน

บทหนึ่งของ ‘เดือนดับในดวงตา’ จาก ‘คำหยาด’ ที่อ่านแล้วรู้สึกถึงพลังอันยิ่งใหญ่  
พลังของ ค ว า ม คิ ด ถึ ง  ที่บ่อยครั้งเมื่อได้ดื่มด่ำล้ำรส หัวใจก็อิ่มเอมเต็มสุข   
แต่ในบางคราว... ความคิดถึง กลับกลายเป็นก้อนสะอื้นให้เรากลั้นฝืนอยู่ในอก 
อย่างมิรู้จะทำเช่นใด.. กับความรู้สึกที่ท่วมท้น รุมเร้ารุนแรงจนกลายเป็นทรมาน 
ยิ่งในยามนี้  ยามที่ทุกลมหายใจเข้าออกเปี่ยมล้นไปด้วยความคิดถึง
ก็ยิ่งทำให้รู้ซึ้งถึง อ า นุ ภ า พ  นั้น

กับบางคน.. ที่หัวใจเคยอ่อนไหวด้วย
เมื่อเวลาล่วงเลย ความรู้สึกเ				
 419    4    0