หน้าส่วนตัว
ฉันก้าวเข้าไปในชีวิตของเธอด้วยความตั้งใจของฉันเอง
แต่สิ่งหนึ่งที่ฉันไม่อาจรู้....ฉันเป็นความตั้งใจหรือความพลั้งเผลอ....สำหรับเธอ
ก่อนหน้าที่ฉันจะพบว่าเธอทำให้ชีวิตที่เปล่าดายของฉันมีความหวัง
ฉันยังจำได้ดีถึงความเจ็บปวดร้าวรานในวันนั้น จำได้ว่าความเหงาทรมานเพียงใด
ยังจำวันที่ไม่มีใคร และ.....ก็เธอที่ยื่นมือมา โอบอุ้มดวงใจที่ไม่มีใครมองเห็นค่า
ทำให้ฉันได้สัมผัสถึงความอบอุ่นในหัวใจ กับความเข้าใจ
ความห่วงหาอาทร และความผูกพัน ที่สะสมขึ้นเรื่อยๆ
ผ่านห้วงเวลา.....จนถึงวันที่ฉันแ
2449
6
0
