เราไม่เข้าใจว่า ณ เวลานี้สิ่งที่เราได้เผชิญอยู่เป็นความจริง ความเสแสร้ง หรืออะไรกันแน่.. การหายสาบสูญของคน คนหนึ่งจากชีวิตเราทำให้ไม่รู้ว่า.. จะต้องเริ่มต้นที่ตรงไหนและหยุดมันลงที่ใดกันแน่ "ปลอบใจตัวเองว่า ไม่เป็นไร ไม่เป็นอะไร..แค่เธอบอกว่า เลิก รำคาญกันแค่คำเดียวก็ยังดี ดีกว่าเฉยแบบนี้แล้วก็ทิ้งไป วันเวลาที่ผ่านมาไม่มีความหมายสักนิดเดียว.." ใครอีกคนกำลัง..ทำให้เราลืมเค้า หากแต่เป็นไปไม่ได้ "รักเสมอ นานเท่าไร ก็ยังรักเธอ" ถ้ามองในโลกแห่งความเป็นจริงแล้วเราไม่น่าจะจมอยู่กับอดีตที่แสนเจ็บปวด หากแต่ทำไม.. เราต้องเป็นเช่นนี่ด้วยเล่า.."ทุกวันนี้เราชีวิตอยู่กับปัจจุบัน อนาคต หรือกับอดี
1215
2
0
หน้าส่วนตัว
