คีตากะ
จิบน้ำชาวิจารณ์กระบี่ทั่วปฐพีเป็นไปในใต้หล้าดีชั่วแจ้งเจนจบทั้งโลกาเพียงตัวข้าบ่แจ้งยังแคลงคลาง...ณ โรงน้ำชาเล็กๆ แห่งหนึ่งบริเวณเชิงเขา ภายใต้สุมทุมพุ่มไม้และป่าไผ่อันร่มรื่นราวกับสวรรค์ที่น้อยครั้งจะพบพาน มีป้ายหน้าร้านเขียนคำว่า “โรงน้ำชาใบไผ่” สถานที่แห่งนี้คล้ายไม่ได้สถิตอยู่บนโลกหล้าอันมีแต่ความวุ่นวาย แก่งแย่งแข่งขันและชิงดีชิงเด่นกันของเหล่ามวลมนุษย์ก็ปาน ราวกับว่ามันถูกตัดขาดจากโลกภายนอกโดยสิ้นเชิง นานๆ ครั้งจะมีผู้คนแวะผ่านมาจิบน้ำชาที่โรงน้ำชาแห่งนี้สักคราหนึ่ง แต่วันนี้ดูเหมือนจะมีข้อยกเว้นอยู่บ้าง.... ยุทธภพแก่งแย่งล้วนแข่งขันมุ่งฟาดฟันบ่เว้นหมายเข่นฆ่าปลีกเร้นกายร่มพฤกษ์ไพร