สุรศรี
อากาศบ่ายวันนั้นร้อนระอุอุณหภูมิจากกระเบื้องมุงหลังคาดูจะเพิ่มขึ้นเรื่อย ๆ ผมนั่งเขียนหนังสือตามปกติ มีลูกสาวคนเล็กขี่จักรยานคันโปรดวนอยู่รอบ ๆ โต๊ะ
พ่อขา วาดต้นไม้ต้นนี้สิ เธออ้อนผมขณะเอามือไปลูกต้นกระบองแพชรในกระถางหน้าบ้าน
เอาต้นนี้อีกนะ เธอชี้ไปที่ต้นโป๊ยเซียนที่ตั้งอยู่ติดกัน
งั้นไปเอากระดาษมาสิลูก เธอวิ่งเข้าไปในบ้านและกลับมาพร้อมกระดาษเอสี่แผ่นหนึ่ง
ผมวาดภาพต้นไม้คร่าว ๆ แล้วยื่นให้เธอ
สวยไหมลูก ชอบไหม
กี้ไม่ชอบมันมีหนาม เธอตอบขณะดูรูปภาพในกระดาษ
ผมเงยหน้าขึ้นเมื่อมีเด็กชายตัวเล็ก