ก้าวไปเถิดนักสู้ผู้เปี่ยมฝัน หนทางนั้นทอดยาวรอก้าวกล้า ก้าวด้วยหวังด้วยพลังด้วยศรัทธา แม้ขอบฟ้า..มิขามจักข้ามไป เพียงหิ่งห้อยส่องระยิบกระพริบแสง สงัดแห่งดวงจันทร์ยังสั่นไหว ฝันมนุษย์ดุจสุมด้วยเปลวไฟ ฤาจักไม่เคลื่อนโลกให้โยกคลอน เม็ดฝน หล่นได้ ไม่ทั่วฟ้า แต่ขุนเขาทั่วหล้ายังรู้กร่อน แรงแห่งเรารู้จังหวะรู้กะตอน หมายม้วนก้อนจักรวาลฤาทานทน หากอินทรีร่อนปีกรับกับพายุ จึงบรรลุความยิ่งใหญ่ในเวหน อุปสรรคจักนิยามความเป็นคน ให้เข้มข้น สมคน ได้เต็มคำ ---ราวปี ๒๕๓๗---
1018
3
0
หน้าส่วนตัว
