19 กรกฎาคม 2555 21:04 น.
กวีปกรณ์
เต่าต้วมเตี้ยมไล่หลังลิงตัวเล็ก
ตรงตลาดตั้งเหล็กตอนตั้งหลัก
เต่าตื่นลิงเล่นเต้นตามลักษณ์
ลิงไต่หลักเต่าเตะลิงล้มลุก
เต่าตื่นเต้นลิงหล่นตรงใต้หลัก
เต่าตึกตักตื่นเต้นลิงเต้นตุก
เต่าตรอมตรมตอนตนแลตุ๊กตุ๊ก
ลิงหลุดหลุกหลิกแล้วล้อเต่า
ลิงหลอกเต่าตัวตายตลกแล้ว?
ตาตุ๊ดแต๋วตื่นตูมลิงล้อเล่า
เต่าตั้งตัวเตะลิงล้มตรงเตา
ลิงแตะเต้าต้มเต่าลิงตรอมตรม
ลิงลวงเต่าตลอดหลายตลบ
เต่าเตะลิงหลบตนตกหล่ม
เต่าตลกลิงต้องตัวติดตม
ลิงลุกล้มตลอดเต่าล้อลิง
ลิงแลเต่าต้วมเตี้ยมตัดต้นตาล
ลิงลนลานลุกล้มตรงตลิ่ง
เต่าตอบโต้ตามตริและติติง
ตาลล้มต้องต้อยติ่งลิงแตะตาม
ลิงหลุดตมตื้นตันเต่าและลิง
ต้นต้อยติ่งแตะตมแตกตู้มต้าม
ลิงและเต่าแลต้อยติ่งแตกลาม
เลื่องหลากหลามลือเล่าเต่าและลิง
19 กรกฎาคม 2555 00:02 น.
กวีปกรณ์
สร้อยสัมพันธ์ร้อยรักด้วยภักดี
จากนาทีจวบนิรันดร์นานเพียงไหน
รู้แต่ว่ารักเธอเทียบเท่าลมหายใจ
ความคิดถึงมิเคยไกลเราจากกัน
แม้เคียงใกล้หรือไกลเกินพบหน้า
ในแววตาทุกเมื่อเธอเชื่อมั่น
เช่นคืนแรมยังรู้มีอยู่จันทร์
ฤๅครึ้มฝนเมฆกั้นตะวันมี
อาจเปียกบ้างบางครั้งฝนถั่งโถม
อีกลมโหมหนาวสั่นอกหวั่นหนี
อาจเดือดร้อนแดดเผาเร้าราวี
อีกน้ำค้างหนาวที่ฤดีดวง
นั่นเป็นเพียงอากาศที่เปลี่ยนแปลง
โลกพลิกแพลงองศาในบางช่วง
หากหนาวกาย-ร้อนใจ แต่ในทรวง-
อบอุ่นด้วยความห่วงห่มดวงใจ
รัก ไม่รัก ดอกรักจัดใส่ช่อ
นับกลีบรอคำตอบ จะมอบให้
กลีบดอกรักนั้นเล่าจะบอกใด
มาใกล้ใกล้ยินไหม รัก ไม่รัก
ตึกตึกตักเต้นตามความรู้สึก
ทุกสำนึกสั่นไหวให้ตระหนัก
โอ๋ใจเอยมิเคยจะเฉยพัก
ช่างยากนักเอื้อนเอ่ยเปรยวาจา
เพราะเชื่อในการนำกระทำก่อน
ทุกบทตอนเสริมย้ำคำภาษา
หากวันใดได้เฉลยเอ่ยออกมา
มากมีค่าน้ำหนักรักเพียงไร
17 กรกฎาคม 2555 21:09 น.
กวีปกรณ์
นกกระสาปากกว้างหวังสร้างบ้าน
จึงเสริมงานรับจ้างช่วยเลี้ยงเด็ก
จำกัดว่าต้องแรกคลอดตัวเล็กเล็ก
โพสไทม์ไลน์เจ็ดเม็กส์เน็ตสามจี
คางคกคลานขึ้นวอมาขอเช็ค
เฟสบุ๊กเฟ้กหรือไม่ไล่ตรวจถี่
เพิ่งก่อหวอดออกไข่ใครรู้ดี
จากสามร้อยรอดทีสี่สิบตัว
แม่ปลาช่อนทักทายตาไก่แก่
นางนกแก้วตกแคร่บ่นปวดหัว
ทวิตเตอร์ ทวิต ทวิต ดังติดตัว
ชัฏธรรมนูญแก้ชัวร์แจ้งพี่ชาย
หญ้าอ่อนเอนโอนกายเต้นย้ายยัก
วัวแก่เข้าคอร์สลด'หนักตลอดบ่าย
กิ้งก่าเพิ่งได้ทองโดนปล้นตาย
ลิงได้แก้วจึงย้ายบ้านทรายทอง
กบหลากสีกำลังจะเลือกนาย
กระสาหมายมื้อเที่ยงขอเบิ้ลสอง
ประเดี๋ยวไม่มีแรงรับงานรอง
คอกรั้วหายวัวร้องเพิ่งล้อมเอง
นางนกแก้วแจ้วเรียกนกขุนทอง
เต่าคลานย่องไปนวดไม่อวดเก่ง
กระต่ายหยอดเหรียญสิบใส่ตู้เพลง
ระเบิดตูมเครื่องเจ๊งเข้าโรงบาล
ตะกวดก่ายตึกใหญ่ยืนคู่ฟ้า
เห็นฝูงม้าเสนอหน้าช่วยชาวบ้าน
แต่ติดขัดชัฏธรรมนูญไม่เอื้องาน
แพะรำคาญเงินตกใต้โต๊ะตรึม
ควายกำลังแบ่งจ่ายให้ภาษี
ตามหน้าที่พลเมืองใช่เรื่องทึ่ม
แม่ปูนาแหงนหน้าฟ้ามืดครึ้ม
อึ่งอ่างบ่นงันงึมฝนจะมา
กระสาเจอกระทาชายป้ายรถเมล์
แรดสำอางสวยเก๋เดินเข้าป่า
สองนกตีปีกป้องจ้องนินทา
ต่อจากนั้นปรึกษาเรื่องสร้างเรือน
กระทาแนะหลังกระเรียนแจ้งเรื่องทุกข์
เห็นปลาดุกเพ่นพ่านรับงานเถื่อน
ปีที่แล้วน้ำท่วมกว่าร่วมเดือน
พื้นยกสูงแนะเพื่อนเผื่อเขื่อนพัง
ป่าคอนกรีตเติบใหญ่ไปจนทั่ว
สรรพสัตว์ไหวตัวออกเลือกตั้ง
สวนมนุษย์เที่ยวบ้างในบางครั้ง
ไทย/ฝรั่ง/แขก/นิโกรก็โห่เกรียว!
17 กรกฎาคม 2555 15:09 น.
กวีปกรณ์
นับจากหนึ่งเว้นช่วงล่วงสิบหก
ออมสินพกพับโพยโดยเจ้าที่
ยายสำอางอ้างว่าข้าฝันดี
นุจรีย์ประแป้งต้นแตงกวา
นางไม้เนื้อหอมด้วยแป้งร่ำ
ผิวช้ำบางที่ตานีว่า
งวดนี้ออกกล้วยเป็นน้ำว้า
ทุกอย่างประหลาดตาพวกขาหวย
เจ้ามือใหญ่จดโพยใช้คอมพิวเตอร์
ส่วนโต๊ะโทรแทงเบอร์ผ่านแฟ็กส์ด้วย
กรรมกร สาวโรงงาน หาทางรวย
โชคไม่ช่วยต้องตรากตรำทนทำงาน
วิทยุยายศรีส่งเสียงลั่น
ลุ้นเลขท้ายงึมงันกันทั้งบ้าน
ตำราฝันตั้งไว้ใช้ตรวจทาน
เลขที่ออก ทั้งย่านสะท้านทรวง
กูว่าแล้วไม่แคล้วเจอเลขล็อก
วิทยุมันออกบอกเป็นช่วง
ฟังชัดบ้างไม่ชัดบ้างดูลวงลวง
คงเพราะดวงงวดนี้ไม่ดีพอ
เว้นจากหนึ่งล่วงเข้าเช้าสิบหก
ยายสำอางเห็นคางคกอยู่ในท่อ
ยายศรีคาดลายเลขแล้วเออออ
นุจรีย์จดต่อแล้วจ่อแทง!
16 กรกฎาคม 2555 05:22 น.
กวีปกรณ์
นาฬิกากริ่งปลุกให้ลุกตื่น
อ้อนอีกนิดเมื่อคืนดื่มจนหนัก
เอ้า! ชนอีกแก้วนึงเพื่อนรัก
น้องเชียร์ตักเติมอีกนิดพี่ติดใจ
ท่ามวงสนทนาประสาหนุ่ม
บั้นท้ายนุ่มหนุนตักบั้นหน้าใหญ่
ราชสีห์/สิงห์/อาชาฝ่าพงไพร
จะแก้วนี้แก้วไหนกระดกกิน
จะหมดแล้วดื่มนี้พี่ขอเพิ่ม
น้องคนเดิมยิ้มสวยอำนวยสิ้น
บริการตามยี่ห้อแล้วขอริน
เห็นริบบิ้นบั้นท้ายหมายดึงดัน
กระเดือกยกกระดกดื่มปลิ้มน้องหญิง
หนุ่มกระทิงเฮิมฮึกนึกขยัน
เล่นกีฬาดายเดียวเปลี่ยวทุกวัน
หวังจะปั้นคู่ผสมลงสู่ลาน
นัดกระชับสัมพันธ์พรรคพวกพร้อง
ดื่มฉลองชายฉกรรจ์หลังดำหว่าน
กอดคอกันเกี่ยวข้าวมายาวนาน
เทศกาลเกลอจัด "ณ บัดนาว"
น้องคนเดิมหายหน้าหาคนใหม่
สนดื่มไหนดื่มนั้นกำนัลสาว
จันทร์มันแจ้งคืนสว่างจึงร้างดาว
มองแต่ขาขาวขาวก็สวยดี
ท่อนสุดท้ายเพลงม่วนสวนอาหาร
ก้าวจากบ้านไปสองกลับมาสี่
บนหลังคาเมฆครึ้มครืนทันที
เมื่อคืนนี้อย่างว่ากว่าได้นอน!
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกวีปกรณ์
หน้าส่วนตัว
991
