9 พฤศจิกายน 2548 14:34 น.
Completely
ตั้งแต่วันที่คุณเดินจากไป
ตัดสินใจจะตัดใจ ... ไม่ให้เหลือ
วันคืนผ่านพร้อมหัวใจที่สั่นเครือ
รอบข้างดูน่าเบื่อ ... ไม่เหมือนเคย
มันเจ็บแปลบข้างในเป็นระยะ
เหมือนบางอย่างมันถูกสะสมไว้
ความทรงจำมันนอนก้นอยู่ในใจ
บางวันยังฝันร้าย ... ถึงภาพเรา
นั่งอยู่ริมระเบียงที่เปื้อนฝุ่น
น้ำตาอุ่นรินมาบนความเหงา
ณ ตรงนี้มันร้างเธอ ... มันร้างเรา
ความรู้สึกสีเทาเข้าครอบคลุม
ว่าจะลืมแต่ไม่ลืม ... ลืมไม่ได้
ว่าจะตัด ... จะตัดใจ ... แต่กลับกลุ้ม
รอยรัก ... รอยอดีต ... ยังเร้ารุม
ฉันยังนั่งอยู่ในมุม ... แห่งสองเรา
ตั้งแต่วันที่คุณเดินจากไป
หัวใจ ... มีแต่ความโศกเศร้า
เมื่อไหร่นะ ... ฉันจะลืมเรื่องระหว่างเรา
แล้วจะก้าวออกจากห้องแห่งวันวาน
9 พฤศจิกายน 2548 04:56 น.
Completely
คิดถึงบ้านที่จากมา
คิดถึงผืนนาที่วิ่งเล่น
คิดถึงนกกาที่เคยเห็น
คิดถึงจันทร์เพ็ญที่งามนัก
ทั้งลำน้ำละหานห้วย
อีกกระบวยที่เคยตัก
กอดของยายที่อุ่นรัก
ข้าวโพดฝักที่หวานลิ้น
ภูเขาข้างหลังบ้าน
สะพาน ... กรวด ... ไม้ ... หิน
ทั้งกลิ่นอายแห่งขี้ดิน
แต่สิ้นแล้วในวันนี้
จากบ้านมาอยู่เมือง
สถานเรืองแห่งแสงสี
เวลาผ่านมานานปี
ชีวีช้ำระกำทรวง
คิดถึงบ้านที่จากมา
กาสะลองกำลังร่วง
ยอดข้าวเหลือเพียงรวง
--- ฉันติดบ่วงแห่งชีวิต ---
8 พฤศจิกายน 2548 17:31 น.
Completely
ในจังหวะแห่งวันคืนที่ผ่านไป
หัวใจฉัน ... ยังคงเต้นจังหวะนั้น
จังหวะที่เธอเคียงข้าง ... เรามีกัน
ท่วงทำนองแห่งฝัน ... ยังหลอนใจ
เพราะฉันไม่อาจลบเลือน
ความรักยังคงเหมือน ... ไม่ห่างหาย
ตื่นและฝัน ... ภาพเรานั้นยังทำร้าย
รอยน้ำตาเป็นสาย ... ทุกเช้าเย็น
รักเธอ --- รักเธอ
หัวใจยังพร่ำเพ้ออยู่ไม่เว้น
ยังรอให้เธอกลับมาทานมื้อเย็น
กลับมาเล่นปาหมอน ... เล่นกับหมา
คิดถึง --- คิดถึง
ยังคำนึง ซึ้ง เศร้า ... ห่วงหา
ที่รัก ... จะมีไหมวันที่เธอเดินกลับมา
กลับมาหา ... คนที่รัก และยังรอ
5 พฤศจิกายน 2548 04:08 น.
Completely
ฉันมีของขวัญมาฝาก
เพียงแค่อยากให้เธอรับไว้
เป็นแค่สิ่งเล็กๆ ไม่ยิ่งใหญ่
แต่กว่าจะให้ได้ ... ก็นานอยู่นะ
สิ่งนี้คือ หัวใจ
ไม่ใช่เพียงแค่ความรัก หรือการใส่ใจ
แต่ยังเชื่อใจ และไว้ใจ
สิ่งนี้ ... ที่ฉันไม่เคยให้ใคร
ไม่ได้หวังให้เธอยินดี หรือปลาบปลื้ม
เพียงหวังให้เธอรับไว้
และเข้าใจฉันเพียงสักครั้ง
ว่าเป็นการยากเพียงใดที่จะให้ใจใครคนหนึ่ง
บนโลกว้าวุ่น ร้อยพ่อพันแม่ แปลกหน้า
... แปลกแยก ...
แต่เธอนั้นกลับแปลก ... กลับแตกต่างไป
ฉันพบเธอแล้วล่ะ วันนี้
และไม่อยากเสียเวลาอีกแม้นาที
ไม่อยากชักช้าร่ำไร
เดี๋ยวใครคว้าเธอไป
ฉันคงแย่ ...
แน่ๆเลยนะ ... ^__^
รับหัวใจของฉันไป ยังไม่ต้องส่งใจของเธอมา
อยากให้เธอมั่นใจ ว่าฉันก็ไม่ผิดตัว ... เช่นเดียวกับที่เธอไม่ผิดตัว
แล้วค่อยยื่นใจเธอ มาในอ้อมกอดของฉัน
--- เป็นเพื่อนกันนะ ---
3 พฤศจิกายน 2548 16:31 น.
Completely
ไม่รู้ว่าเธออยู่มุมไหน ณ ที่ไกลแสนไกลของเส้นขอบฟ้า
ไม่รู้ว่าเธอเป็นไง ยังร้องไห้ หรือ เริงร่า
ฉันไม่รู้เลยว่า เธอยังสบายดีอยู่ไหม
ฉันอยู่ตรงนี้ ที่เก่าที่เรานั่งเล่น
นั่งร้องเพลง เล่นกีต้าร์
ยังเล่นเพลงเหงาๆ รอให้เธอเท่านั้น เธอนั่นแหละ ให้เดินกลับมา
แล้วฉันจะเลี้ยงโคล่า กับสายไหม
อาจไม่อร่อยอย่างพิซซ่า แต่รสชาติมันบาดใจ
นะเธอนะ
กลับมาเร็วๆได้ไหม
จะอยู่ที่ตรงโน้นเนิ่นนานเพื่ออะไร ไม่คิดถึงกันหรือไง
... คนในความทรงจำ ...
หน้าส่วนตัว
912
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟCompletely
