18 สิงหาคม 2549 16:04 น.
Completely
ใจสั่น...เสียแล้วเรา
ในวันเหงาที่หวั่นไหว
อยู่ๆ...ก็เผลอใจ
แอบรักใครไปอย่างนั้น
คิดถึงแล้ว...คราวนี้
เก็บคนดีไปนอนฝัน
แอบทำซึ้งนอนนับดาวเป็นร้อยพัน
พลางแอบฝันพร่ำรำพันให้เป็นจริง
เฮ้อ...ตึกตัก ตึกตัก
เมื่อความรักนั้นเข้าตา...แบบปิ๊งปิ๊ง
โลกสดใสสว่างหวานไปทุกสิ่ง
แก้มจะแดงเป็นแก้มลิง...คงต้องยอม!
8 กรกฎาคม 2549 15:10 น.
Completely
ใกล้เกินซบไหล่หมายพิงพัก
รักเกินที่รู้จักกว่าวันไหน
ห่วงเกินจะเอ่ยถามถึงสิ่งใด
หวงเกินจะเก็บไว้ใกล้ใกล้ตัว
เพราะรักหรืออะไร ... ไม่อาจตอบ
เพราะกลิ่นไอที่กรุ่นกรอบ ... อยู่ถ้วนทั่ว
กลิ่นของใครคนอื่น ... ที่ฉันกลัว
แหลกแล้ว แน่แล้ว ... ที่หัวใจ
เกินจะเก็บ .. จะกอด ... ไว้เพียงอุ่น
เกินละมุน ... ที่เราสร้าง ... เกินรับไหว
หรือทุกอย่างที่เธอเปลี่ยน .... เป็นเพราะใคร
ความไว้ใจ ... กลับทำร้าย ... ได้ลงคอ
ใกล้เกินซบไหล่หมายพิงพัก
ไหล่ที่ฉันไม่รู้จัก ... ไม่กล้าขอ
รักเกินรักที่เธอสร้าง ... ปล่อยฉันรอ
เธอมัวป้ออยู่กับใคร ... ในค่ำคืน
เพราะฉันห่วงเกินจะเอ่ยถามสิ่งใด
เว้นระยะห่างเอาไว้ ... ไม่ต้องฝืน
หวงกันพออบอุ่น ... เธอไม่คืน
ยิ้มระรื่นเช่นนั้น ... ฉันไม่คุ้น
เพราะรักหรืออะไร ... ไม่อาจตอบ
เพราะความหมายที่เธอมอบ ... ไม่อบอุ่น
เมื่อความรักที่หายไป ... ไม่เหลือคุณ
ใจฉันปุ่น ... ใจฉันแหลก ... ใครแทรกมา
21 มิถุนายน 2549 12:42 น.
Completely
o one comes back
no ones near
just me, myself, and tears
waiting for love,
waiting for you
to be here
1 มิถุนายน 2549 22:42 น.
Completely
ในหลากสิ่งหลายอย่างที่เคยเรียน
ในข้อความที่ขีดเขียนครูเคยสอน
ในหนังสือในสมุดในบทกลอน
ในหน้าร้อนในหยาดฝนบนไอเย็น
คืนและวันในอดีตที่ผันผ่าน
ราวความฝันในก่อนกาลซึ่งย้อนเห็น
อุดมการณ์และศรัทธาที่เคยเป็น
กลับหลีกเร้นในวันนี้ที่กลางกรุง
ปริญญาคือกระดาษอันดาษดื่น
เสียงสะอื้นแลกมาเพื่อโรจน์รุ่ง
เหนื่อยแสนเหนื่อยทุกข์เหลือแสนบนปลายรุ้ง
ทางที่มุ่งยังแสนไกลในเส้นทาง
จะบินโบกเสรีบนที่ฟ้า
จะเอื้อมดาวเป็นดารา ... ยังไกลห่าง
บัณฑิตใหม่จำก้มหน้าเพื่ออำพราง
รอยน้ำตาบนทางร้าง ... ร่างเงินตรา
24 เมษายน 2549 00:37 น.
Completely
เฝ้าอิงแอบแนบหมอนถอดถอนจิต
ด้วยข้าคิดคะนึงรำพึงถึง
เจ้าคนดีอีกฟากฟ้าที่ตราตรึง
ยังซาบซึ้งยังซาบซ่านหวานในทรวง
จอมยาใจไกลสุดฟ้านภาภัส
วายุพัดฝากวานบอกความข้าห่วง
ให้คนดีนอนห่มผ้าอุ่นแดดวง
ข้าคงหวงแม้เจ้าไกลเกินได้ยล
ขอคนดีสุขสันต์ทุกวันวี่
มั่นฤดีในข้าไม่สับสน
มิปันใจให้ใครอื่นแม้เพียงคน
มั่นจวบจนเจ้าคืนสู่อ้อมใจ
หน้าส่วนตัว
1887
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟCompletely
