แม้ป่ากว้างอ้างว้างกลางทิวสน ขอสักคนเคียงข้างไม่ห่างหาย แม้ลมหนาวเหน็บเนื้อผ่านผิวกาย ขอสักรายยืนอยู่เคียงคู่ทน แม้ลำบากตรากตรำย่ำกลางป่า ขอเคียงบ่าฝ่าไปทุกแห่งหน ขอรอยยิ้มพริ้มพรายให้คลายกังวล ขอเพียงคนหนึ่งข้างไม่ห่างกาย. **เป็นความรู้สึกตอนที่ไปเดินท่ามกลางป่าสนที่ภูสอยดาวครับ** **ถ้าเพื่อนๆท่านใดชอบธรรมชาติ อย่าลืมแวะไปอ่าน บทกวีจากภูสอยดาว ของผมนะครับ**
756
3
0
หน้าส่วนตัว
