11 กุมภาพันธ์ 2552 23:17 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
คล้องหัวใจไว้ในความทรงจำ
ปล่อยหัวใจลอยไปสุดขอบโลก
เอาความรักพัดโบกสุดขอบฟ้า
ส่งรอยยิ้มหวานสดใสในแววตา
กระซิบแอบอ้อนมาว่า...รักเธอ...
ใช้ผืนฟ้าทั่วนภาแทนกระดาษ
ใช้น้ำค้างหยดวาดภาพเสนอ
เก็บดวงดาวร้อยเรียงเพียงเพื่อเธอ
แทนคำว่า...รักเสมอ...ทุกเวลา
ขอให้เราอยู่เคียงเพียงคู่กัน
แม้เธอฉันต้องห่างกันไกลสุดหล้า
ห่างเพียงใดใกล้ไกลสุดสายตา
วานสายลมสื่อพาความรักไป
แทนความรู้สึกของใจส่งไปถึง
ผ่านถ้อยคำหวานซึ้งมามอบให้
ใช้ปุยเมฆร้อยคล้องสองหัวใจ
ถักสายใยรักเราอยู่...เคียงคู่กัน...
10 กุมภาพันธ์ 2552 00:09 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
สายลมพัดสัมผัสกายคล้ายยั่วเย้า
ที่คอยเฝ้าโลมลูบไล้ใกล้รุ่งสาง
แม้ดื่นดึกผ่านคืนค่ำยังเจือจาง
มาเลือนลบความหม่นหมางที่ร้างลา
อาวรณ์ร่ำครวญคร่ำหวนชวนรู้สึก
ความล้ำลึกเผลอตกบ่วงห้วงเสน่หา
รอยอบอุ่นฝังรูปรอยคอยเรื่อยมา
ยังล้ำค่าที่เกิดหว่างท่ามกลางใจ
สื่อความหมายผ่านสายลมห้วงเหิรหาว
ท่ามกลางแสงเดือนหมู่ดาววับวาวใส
ร้อยถ้อยคำทักทอรอบางใคร
จากคนไกลยังเหลือไหมส่งใจมา
ร่ายบทกลอนออดอ้อนนำคำหวานหวาน
ผ่านห้วงกาลหวานล้ำพร่ำเรียกหา
ขอมีใครต้องเวทย์แห่งมนตรา
รู้ได้ว่าได้ยลมนตร์ความรัก
8 กุมภาพันธ์ 2552 11:01 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
เป็นคำกลอนอ่อนหวานผ่านคำซึ้ง
ที่คิดถึงทุกคำพร่ำเรียกหา
ด้วยถ้อยคำอิ่มอุ่นละมุนตา
ที่บอกว่าซึ้งใจมิได้ลืม
พร้อมรอยยิ้มส่งภาพได้ประจักษ์
ถักทอรักหวานคำคมชมจนปลื้ม
ว่ายังรักปักหัวใจไม่เคยลืม
ที่หยิบยืมช่วยเหลือเจือจานมา
บอกว่าซึ้งในหัวใจในทุกวัน
แนบข้อความรูปนั้นถึงฉันหนา
มือเริ่มสั่นระริกพลิกช้าช้า
ปวดอุราซึ้งมากจริงนิ่งเลยเรา
6 กุมภาพันธ์ 2552 22:22 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
อร่อยไหมมากินข้าวมื้อนี้
รวมหัวกันกินของฟรีใช่ไหม
สั่งอะไรเยอะแยะมากมาย
พอบิลวางปุ๊ปหายกระจายวง
ไม่เป็นไรจ่ายให้เพื่อนก็ได้
ไปเถอะเชิญไปฉันไล่ส่ง
เจอเธอฉันเริ่มจนลง
เริ่มงวยงงหูอื้อจนตาลาย
เพราะเพื่อนซี้ยกพวกมาเป็นผอง
ทิ้งความเศร้าหมองช้ำเหลือหลาย
ฉันชึมเศร้ารันทดหมดอาลัย
เออถ้าไม่ตายคงเจอกัน
ซ้ำกระโปรงยังติดเก้าอี้
แอบขยี้จนมือไม้เริ่มสั่น
แอบแปะหมากฝรั่งเก้าอี้ฉัน
ฉันเลยตามไม่ทันแหมเจ็บใจ
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
หน้าส่วนตัว
3180
