30 พฤศจิกายน 2552 15:23 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ในหนึ่งอาทิตย์ที่ผ่านมา ข้าพเจ้าเจ็บป่วยเป็นเวลายาวนานอาทิตย์หนึ่งเต็มๆที่นอนไม่หลับ เป็นไข้หนาวจนสั่น นอนลงกับที่นอนต้องปวดศีรษะเป็นอย่างมากทุกข์ทรมานจนต้องร้องไห้หลายครั้ง หาหมอกี่หมอ เข้าโรงพยาบาลก็แล้วยาเพียงได้แต่บรรเทาอาการ หมดฤทธิ์ยาอาการเดิมก็กลับมาอีก
จนรู้สึกว่าอยากตาย นึกในใจว่า ถ้ามันจะตายก็ให้ตายไปเลยดีกว่าอย่ามาทรมานกันอย่างนี้เลยที่ต้องทานยาเป็นกำ ทานอะไรไม่ลงเลยหยิบจับอะไรเป็นตกแตกเสียหายไปหมด
หมดหนทางกับอาการของตัวเอง เลยต้องใช้วิธีสวดมนต์ไว้พระแล้วค่อยๆเรียกสติให้กลับมาเข้มแข็งพิจารณาอย่างช้าว่าเกิดอะไรขึ้นกับชีวิตแน่
เปิดตู้เย็น ผลไม้และกับข้าวเต็มตู้ไปหมดด้วยเหตุที่ไม่อยากทานอะไรคิดแง่ดีกับชีวิตบ้างว่า กรรมดีก็คงเหมือนผลไม้ของสดที่เราหามาใส่ไว้ในตู้เย็น แต่พอสักพักด้วยเหตุที่ว่าของในตู้เย็นค้างเป็นอาทิตย์แล้วย่อมมีเน่าเสียจึงเลือกเก็บออกมาทิ้งถังขยะด้วยความไม่มีแรงก็ทำสิ่งเหล่านั้นหล่นหกใส่ตัว นี่ก็คงเป็นกรรมกระมังแต่เป็นกรรมชั่วซึ่งเราไม่อาจรู้ได้เลยว่าในอดีตชาติทำอะไรไว้บ้าง ขออโหสิกรรมพวกเขาแล้วเขาให้อภัยอภัยเรารึเปล่า
แต่ถ้ามองกลับด้านเพราะ ร่างกายเราเองอ่อนแอไม่ใช่เรื่องของเวรกรรมอะไรหรอก ที่ดันป่วยทีเป็นทีละหลายโรคพร้อมกัน
หลอมลมอักเสบเป็นหนอง ไทรอยด์เป็นพิษ โรคหัวใจ มันดันขยันชวนมาอยู่ในตัวเราพร้อมกัน
จนบัดนี้อาการเจ็บป่วยก็ยังทรงๆทรุดๆ หมดปัญญาได้แต่ตั้งสติและเอากำลังใจสู้กับมัน
พอเช้าอีกวันหนึ่งพอดีแดดสาดส่องต้นไม้ ดอกไม้หน้าบ้านให้มองแล้วสดชื่นบ้าง เห็นชายชราคนหนึ่งกำลังคุ้ยเขี่ยถังขยะพร้อมใส่เสื้อบางๆเพียงตัวเดียวก็เลยให้เสื้อหนังสีดำที่ซื้อมาเมื่อปีที่แล้วราคาพันกว่าบาทให้แกไปพร้อมเงินอีก ๑๐๐ บาทและบอกลุงว่า
คุณลุงค่ะหนูให้ ไม่ใช่ว่าดูถูกอาชีพคุณลุงน่ะแต่หนูอยากทำทานเพื่อจิตใจหนูจะได้สบายขึ้น
คุณลุงมองดูเสื้อด้วยความแปลกใจ ที่แรกไม่กล้ารับ จึงต้องบอกว่าให้จริง คุณลุงจึงรับเสื้อพร้อมกับให้ศีลให้พรพร้อมยกมือไหว้ ข้าพเจ้ารับไหว้แทบไม่ทัน
การเจ็บป่วยมันจะเป็นเรื่องของอะไรก็ช่าง ไม่ได้สนใจมันอีกแล้วทานยาตามหมอสั่ง ฉีดยามาแล้วถ้าไม่หายไปฉีดใหม่อะไรจะเกิดก็ต้องเกิดและอย่าถอดใจสิ่งสุดท้ายกำลังใจสำคัญที่สุด
13 พฤศจิกายน 2552 17:11 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
ที่สุดของชีวิต
(วันชัย ตรีไพชยนต์ศักดิ์)
ศัตรูที่ร้ายกาจที่สุดของชีวิตคือ ตัวเราเอง
ความพ่ายแพ้ที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของชีวิต คือ การทะนงตน
ปัญญาอ่อนที่สุดของชีวิต คือ การโกหก
หยั่งรู้ยากที่สุดของชีวิต คือ ใจคน
น่าเศร้าที่สุดของชีวิต คือ อิจฉาริษยา
ไร้ค่ามากที่สุดของชีวิต คือ ไม่ ทำความดี
กุศโลบายที่ดีที่สุดของชีวิต คือ ความซื่อสัตย์
ประมาทที่สุดของชีวิต คือ คบเพื่อนชั่ว
มีค่ามากที่สุดของชีวิตคือ เวลา
น่าสงสารที่สุดของชีวิตคือ ดูถูกตัวเอง
น่ายกย่องนับถือมากที่สุดของชีวิตคือ ความมานะหมั่นเพียร
ล้มละลายหนักที่สุดของชีวิตคือ สิ้นหวัง
ความร่ำรวยที่มั่งคั่งที่สุดของชีวิตคือ สุขภาพแข็งแรง
ความยากจนที่สุดของชีวิตคือ การไม่รู้จักพอ
ความรักที่มากที่สุดของชีวิต คือ รักตัวเอง
บาปกรรมที่ใหญ่หลวงที่สุดของชีวิตคือ ไม่กตัญญู
ความโง่เขลาที่สุดของชีวิตคือ ติดยาเสพติด
ความชั่วช้าต้อยต่ำที่สุดของชีวิตคือ เหยียดหยามผู้อื่น
ความผิดพลาดร้ายแรงที่สุดของชีวิตคือ การเล่นการพนัน
7 พฤศจิกายน 2552 12:35 น.
กระต่ายใต้เงาจันทร์
มีหลายคนถามกระต่ายใต้เงาจันทร์ว่า
สวดมนต์บทไหนบ้างถึงจะดี
บทสวดมนต์นั้นเป็นคำสอนของพระพุทธองค์
ถือเป็นมงคลทุกบท
แล้วแต่ท่านผู้ใดจะชื่นชอบบทไหน
การสวดมนต์ไม่ว่าจะสวดเวลาไหน
สิ่งที่ควรปฎิบัติ คือการตั้งใจสวดและสวดมนต์ด้วยจิตที่ศรัทธา
การสวดมนต์ในครั้งนั้นจะได้อานิสงส์เต็มที่
บทสวดที่กระต่ายใต้เงาจันทร์ใช้สวดอยู่เป็นประจำนั้นมีดังนี้
บูชาพระรัตนตรัย
บทสวดอิติปิโสฯ
บทสวดถวายพรพระ(หรือที่เรียกว่า บทพาหุงฯ)
เมตตปริตร ทำให้หลับเป็นสุข ตื่นเป็นสุข ไม่ฝันร้าย เป็นที่รักของมนุษย์และอมนุษย์ทั้งหลาย เทพพิทักษ์รักษา ไม่มีภยันตราย จิตเป็นสมาธิง่าย ใบหน้าผ่องใส มีสิริมงคล ไม่หลงสติในเวลาเสียชีวิต และเป็นพรหมเมื่อบรรลุเมตตาฌาน
ขันธปริตร ป้องกันภัยจากอสรพิษ และสัตว์ร้ายอื่นๆ
โมรปริตร ป้องกันภัยจากผู้คิดร้าย
อาฏานาฏิยปริตร ป้องกันภัยจากอมนุษย์ ทำให้มีสุขภาพดี และมีความสุข
โพชฌังคปริตร ทำให้มีสุขภาพดี มีอายุยืน และพ้นจากอุปสรรคทั้งปวง
ชัยปริตร ทำให้ประสบชัยชนะ และมีความสุขสวัสดี
รตนปริตร ทำให้ได้รับความสวัสดี และพ้นจากอุปสรรคอันตราย
วัฏฏกปริตร ทำให้พ้นจากอัคคีภัย
พระคาถาบูชาดวงประจำวันทั้ง 7 วัน
พระคาถาชินบัญชร
คำกรวดน้ำ
คาถาแผ่เมตตา
คาถาแผ่เมตตาตนเอง
ปล. ท่านสามารถดาวโหลด คำสวดมนต์ต่างเหล่านี้ได้ตามเว็ปไซค์ต่างๆ
หน้าส่วนตัว
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟกระต่ายใต้เงาจันทร์
1037
