เทียนวอนอ่อนไป่จ้า มัวหม่น ยลเย็น บ่เทียบเทียมเดือนเพ็ญ แจ่ม ฟ้า ใจค่ำโศกแสนเข็น ห่างเจ้า หรีดหลิ่งเรไรล้า ร่ำร้อง ครวญหา .ฯ วานจันทร์จ้าวเจิดจ้า ส่องแสง สู่ใจ ให้เกิดรักภายใน ร่วมซ้อง หวังให้มั่นคงไว้ ประสพ พบสอง ปุยเมฆล้อมกล่อมน้อง สุขแท้ แม้ไกล ..ฯ ลมเอยม้วนกอดน้อง แนบใน อุรา หอมดอกเจ้าจำปา ดั่งแก้ม ขอหอมแก่พี่หนา แก้วตา ยาใจ แม้นอยู่ต่างหอห้อง จักเฝ้า ห่วงหา.....ฯ