ทานทองคำ
มาไหว้ครู
จะเขียนกลอนนบครูผู้อารีย์
ครูผู้ชี้ทางสว่างถ่างปัญญา
คิดยังไงก็ไม่ได้อายหนักหนา
ศิษย์ไม่น่าเกิดมาเป็นศิษย์ครู
คิดหวลไห้วันวานแต่กาลเก่า
ครูคอยเฝ้าสอนสั่งให้หยั่งรู้
ศิษย์จะชั่วจะดีมิบ่นอู้
แม้อดสูยังแบกรับอยู่ร่ำไป
ภาระหนักมิย่อท้อปัญหา
ครูผู้กล้าฝ่าฟันมิหวั่นไหว
จะดงดอยกันดารสักปานใด
มิสิ้นไร้ครูดีมีเมตตา
ศิษย์คนไกลขอส่งใจไปนบครู
โปรดรับรู้ศิษย์นี้ยังห่วงหา
อยู่แห่งใดหนใดในโลกา
คุณครูบาจะไม่ลืมจนวายปราณ
ขออำนาจสิ่งศักดิ์สิทธิ์นิมิตผล
ในสากลทั้งหลายทั่วไพศาล
ทั้งเทพไท้ทั่วแคว้นแดนพิมาน
ดลบันดาลครูไทยให้โชคดี
๔๔ ทานทองคำ ๔