plaing_piu
๑ ฟังทะเลเห่คลื่นลมกลืนหาย
แลเหลียวยังเดียวดายปลายฟ้าหม่น
ทะเลมีน้ำฟ้าคลื่นระคน
ใจสิ้นหนทางไปมีใครแล
๑ เวิ้งฟ้าครามน้ำทะเลสงบ
วันชิงพลบหลบพักรักษาแผล
ว้างสุดตาสนิทแห่งจิตแท้
ตามกระแสทะเลมิเรรวน
๑ คืบศอกระลอกคลื่นจิตยืนมั่น
กำหนดรู้คืนวันมิปั่นป่วน
พยุฝนคนเล่ห์กลเซซวน
ตั้งกระบวนจิตชัดนัยสัจจา
๑ ปรากฏการณ์ธรรมชาติสามารถนัก
จิตรู้จักดัดแปลงมิแข่งกล้า
ยามใดอ่อนแข็งมีสติปัญญา
จะร่วมฟ้าดินด้วยจิตพินิจธรรม
๑ รักอ่อนไหวใจอ่อนแอหลอนพ่าย
ซังกะตายความหลังวันยังค่ำ
งามทะเลเห่ชะคลื่นประจำ
คนไม่สำคัญกับใคร.....ขอบใจทะเล
๑๑๑
หน้าส่วนตัว
1729
3
0
