กุ้งหนามแดง
เพราะฉันเป็นนักกลอนตอนวัยดึก
จึงตรองตรึกนานหน่อยค่อยขีดเขียน
ความเฉื่อยชาครอบงำคำวนเวียน
มีความเพียรเพียงตัวหัวไม่ตาม
เพราะฉันเป็นนักกลอนอ่อนหัดนัก
ฝึกฝนหนักเพียงใดใช่ขวากหนาม
แต่สมองแล่นช้าอย่าประณาม
เพียงชั่วยามตักตวงช่วงชีวิต
เพราะฉันเป็นนักกลอนก่อนจะสาย
ไม่อับอายคำน้อยคอยผลิต
เป็นร้อยกรองบทใหม่ใส่ความคิด
อาจถูกผิดทิ้งเผื่อเมื่อร่างคล้อย
เพราะฉันเป็นนักกลอนซ่อนความพร่อง
จึงเปี่ยมช่องโหว่โหวงโคลงตกหล่น
ชอบศึกษาพลิกแพลงแต่งกลอนกล
หวังฝึกตนรอบคอบกรอบวินัย
เพราะฉันเป็นนักกลอนสอนใครเล่า
แบความเขลาใบ้เบื้อเหลือวิสัย
ปราศลูกเล่นแพรวพราวร้าวฤทัย
ขออภัย!! ของด..บทอาจารย์