แก้วประเสริฐ
รำพึงครวญหวนฝัน
ลมโชยพัดอากาศหนาวเร้ารึงฝัน
คิดถึงวันอันเริงร่าพาแจ่มใส
ธันวาคราเที่ยวงานอันฉ่ำใจ
ครั้งเยาว์วัยในงานสวนอัมพร
ดารดาษกราดเกลื่อนด้วยหนุ่มสาว
พะนอเย้าเคล้าคลอดุจอัปสร
เพลงลีลาศดังกระหึ่มใจอาวรณ์
เสียงออดอ้อนวอนพร่ำแฝงรำพัน
แสงสีสันวูบวาบจับใจเหลือ
เหมือนจะเอื้อหนุ่มสาวเคล้าเสกสรร
ถึงความรักมากมายคล้ายคลึงกัน
ดุจสวรรค์แดนดินถิ่นรามา
งานสอยดาวมีต้นประกายพรึก
อึกกระทึกหวีดว้ายได้หรรษา
ส่งสำเนียงดีใจของได้มา
นงพะงาเบิกบานสำราญอารมณ์
อีกของเล่นมีมากหลายหลากรส
แสนหมดจดงดงามตามเหมาะสม
ที่
หน้าส่วนตัว
1402
17
0
