ฟา
ไร้ส่ำเสียงสำเนียงใดกลางใจลึก
ยิ่งยามดึกสงัดเงียบยังเรียบไหว
ไม่มีสรรพสะอื้นกล้ำกลืนใด
จากหัวใจช้ำชอกจะบอกกัน
หากเฉียดเลื่อนผ่านใกล้หายใจอุ่น
ยังมีลมละมุนเบาบางฝัน
ทั้งรักเศร้าเคล้าขมผสมกัน
ความเงียบงันยังสั่นสะท้านใจ
แม้ยังนิ่งเหมือนสงบไร้สะอื้น
แต่หัวใจแสนขมขื่นเกินทนไหว
หายใจเข้าออกทุกวันที่หมุนไป
คงเหลือค้างใจไว้แค่เจ็บจม
ไม่โทษคุณหรือใจอะไรหรอก
ที่ช้ำชอกหัวใจไห้ขื่นขม
แค่บอกตัวเตือนตนยามทุกข์ตรม
ถึงเจ็บปวดทุกข์ระทมก็เต็มใจ
เพราะเมื่อเริ่มหัวใจสัมผัสรัก
ยังคงเชื่อหนักแน่นไม่หวั่นไหว
ว่าศรัทธาของรักเชื่อมถึงใจ
อีกหนึ่งใจไกลแค่ไหนจะกลับมา