เจรนัย
ความรักแท้ใช่แพ้ความใกล้ชิด
อยู่ที่จิตคิดถึงกันหรือไม่
แค่ความห่างใช่สร้างให้เปลี่ยนใจ
อันความไกลมีค่าเท่านั้นเชียว
ชอบถือโทษโกรธเวลาให้แปรเปลี่ยน
ตนเองเพี้ยนเปลี่ยนแปลงจนตัวเหนียว
ไม่ติดต่อไถ่ถามตามความเดียว
จะไปเกี่ยวรักไว้ได้อย่างไร
มานั่งเศร้าเหงาหงอยโทษนู่นนี่
ดูดีดีคนผิดอยู่ที่ไหน
ปลูกต้นรักต้องมีความใส่ใจ
ใส่ปุ่ยได้รดน้ำพรวนดินดี
เติมความรักให้กันเพิ่มความสุข
ไม่ต้องรุกพอเบาเบาเอาแฮปปี้
ไม่เจอหน้าก็ทำได้เป็นสิ่งดี
ความรักนี้เติมหวานหน่อยก็สบาย
เลิกโทษอื่นเป็นจุดจบของความรัก
มั่นเติมรักรักก็จักไม่สลาย
รักดีดีรักนานนานรักไม่คลาย
รักนี้ได้ ไม่มีแพ้ระยะทาง...
1044
1
0
หน้าส่วนตัว
