เช้าแล้วหนาฟ้าวันนี้สีฟ้าใส รับวันใหม่ให้ชื่นมื่นตื่นจากเหงา นกจิบไปไก่โก่งกลับรับกันกราว แดดแสงเก่ายังเฝ้าส่องสายทองทา ลมเรื่อยผิวปลิดปลิวไหวกี่ใบดอก กำจายออกกลิ่นละมุนกรุ่นกลีบหนา หอมเจ้าเอยขอเชยชมสมอุรา มือไม่คว้าตาแค่ลอบมิครอบครอง ครัวควันข้าวขาวสร้อยร้อยสายหมอก น้ำค้างบอกดื่มน้ำคอยสักร้อยหนอง ปีกแสนสวยผีเสื้อไหมไม่ใคร่จอง ได้เพียงมองแค่เพียงหวังยังอิ่มใจ กากระไอไฟให้มาชาหนึ่งถ้วย ลิ้นร่ำรวยช่วยลิ้มรสหวานสดใส กีตาร์เกลอเผลอบรรเลงได้เพลงไป เช้าวันใหม่ได้เคียงเจ้าเหงาคงลืม