สายฝนหลั่งพรั่งพรูดูชุ่มฉ่ำ ลมกระหน่ำพัดผ่านก้านไม้ไหว ฟ้าก็แลบแปลบเปรี้ยงยินเสียงไกล สายฝนในความมัวน่ากลัวนัก ฝนสร่างซาฟ้าสลัวไปทั่วฟ้า แต่ฝนใหญ่ในอุรายังตกหนัก หัวใจเราเศร้าสร้อยคอยคนรัก เมื่อไรจักกลับคืนมาชื่นเชย อยากอยู่ในอ้อมกอดยอดชีวิต เฝ้าเชยชิดร่วมเรียงเคียงเขนย ต้องทนหนาวเศร้าใจไปเช่นเคย สุดจะเอ่ยรำพัน.........ฉันเดียวดาย ทุกวันคืนขืนข่มตรอมตรมนัก คนเคยรักจากไกล......โอ้......ใจหาย รักสุดซึ้งคิดถึงอยู่มิรู้คลาย อย่าใจร้าย.......อย่าไปลับ........จงกลับคืน
847
14
0
หน้าส่วนตัว
