nobody_knows
ฉันคือกระจกเงา ฉันเก่าสีซีดจาง ขอบกะเทาะล่อน
ฉันถูกทิ้งไว้ริมทาง นานแล้ว
ฉันอยากจะเล่าเรื่องเมื่อเช้าวันนี้ ให้เธอฟัง
สาวน้อยคนหนึ่งเดินผ่านมา เธอหยิบฉันขึ้นมา น้ำตาเธอปริ่มคลอเบ้า
สาวน้อยคนนั้นจ้องมองฉัน เธอจ้องมองผ่านฉัน
เธอมองลึกลงไปในดวงตาของเธอเอง
เธอมองฉัน สะท้อนเธอ น้ำตาหยาด
เธอเอื้อนปาก เอ่ยวจี ไม่มีเสียง
สะอื้นสำเนียง เสียงแตกพร่า ส่อใจรอน
สาวน้อยจ้องมองฉันอยู่นาน เธอจ้องผ่านฉัน
เธอจ้องลึกลงไปในดวงตาของเธอ
เธอจ้องมองลึกผ่านดวงตาร้าวราน เธอจ้องลึกลงไปในหัวใจ
ใจหนอใจ ไยว่างเปล่า หนาวสุดเหงา
ใจ
622
1
0
หน้าส่วนตัว
