ฝากฝัน
สุริยนสนธยาใกล้ลาลับ
แสงระยับทับทาบฉาบภูผา
ดั่งห่วงใยไม่อยากจะจากลา
เกรงภูผาราตรีนี้หนาวนาน
หวังก่อนพรากจากไกลฝากไออุ่น
จวบอรุณกรุ่นละไมในฝันหวาน
มวลไม้ดอกออกช่อทอกลีบบาน
เริงสราญสกุณาภูผาไพร
ยลตะวันพลันคะนึงคิดถึงเจ้า
มีใครเล่าเฝ้าพะนอพออุ่นไหว
ยามเดินทางต่างแดนมาแสนไกล
สุดห่วงใยใจเอ๋ยเคยเคลียคลอ
เจ้าคงหนาวร้าวรานกว่าผ่านพ้น
ใจร้อนรนบ่นเหงาหรือเปล่าหนอ
หากเจ้าหลงพะวงหวังตั้งตารอ
อย่าตัดพ้อต่อว่าหนาคนดี
ขอฝากดาวพราวดวงด้วยห่วงหา
โปรดเมตตาห่วงใยในน้องพี่
เหล่าทวยเทพเทวาโปรดปราณี
ให้รักนี้เนานานผ่านคืนวัน
สุขเถิดหนาราตรีที่เหน็บหนาว
รุ้งสกาววาวใสในห้วงฝัน