ยามเมื่อฝนหยาดสุดท้ายมลายหาย จะระบายสีสดใสใส่ฟากฟ้า แล้วลบเลือนความหมองหม่นเมื่อฝนซา จะละลายสีเย็นชาด้วยหัวใจ จะแต่งแต้มวิหคเจ้าผกผิน จะเขียนปีกให้โบยบินแม้ถิ่นไหน จะถักทอความฝันฝ่าฟันไป วาดเรียวรุ้งโอบฟ้าไว้ในใจเรา อยากระบายสีหัวใจใครคนนั้น ดั่งดวงตะวันพรุ่งของรุ่งเช้า จะแต่งแต้มสีหวานอย่างบางเบา แล้วปลดปล่อยความเศร้าเอาจากมา อยากระบายสีความคิดถึง ให้ตราตรึงหวานซึ้งสักครึ่งฟ้า เพื่อบางใครห่างไกลสุดสายตา ได้รู้ว่าฟากฟ้านี้มีคนคอย ด้วยรักและรักเท่านั้น ชมพูภูคา