plaing_piu
ไกลอกว่าพกลมน่าขมขื่น
มิได้ฝืนกลืนกล้ำทำไฉน
ความจำเป็นเห็นอยู่มิตู่ใคร
บอกจากใจไกลแสนแค้นชีวิต
ความรักในมรรคาแห่งหน้าที่
คือวิถีฟันฝ่าชะตาลิขิต
มาแต่ดินดิ้นรนตนพินิจ
ศัตรูมิตรติดดื้อคืออัตตา
บนความจริงสดับสิ่งรับรู้
ลอกกากชูแก่นพันถึงปัญหา
จริงเท็จแยกประเด็นเห็นสัจจา
ตัวตนนิ่งค้นหาอย่าตามตน
รักมิใช่ได้ตลอดดังขอดค่อน
หลงนิวรณ์อ่อนแอมาแต่ต้น
จิตประภัสสร์จัดวางกลางใจล้น
สัมฤทธิผลตนดีที่กระทำ
รักแสนไกลใช่ลิบหยิบมิได้
ปากกับใจใช่กล้าว่าบ่อยพร่ำ
มีรักหนึ่งพึงสะกดใจจดจำ
หนักแน่นคำนึงเหตุผลกลใด
งามสงบพลบสงัดอัตตานิ่ง
ลุความจริงดำรงมิสงสัย
ระงับจิตไร้โศก
1564
5
0
หน้าส่วนตัว
