ขอฝากใจดวงนี้แด่ที่รัก อยากได้พักห้องใจนั้นมั่นเสมอ แม้นหนึ่งในสี่ห้องของใจเธอ คงละเมอด้วยปลื้มจิตที่คิดมา ใยพระพรหมนำเธอมาเจอฉัน ซ้ำยังสรรค์ความซึ้งตรึงแน่นหนา วงพักตร์เธอยังซึ้งตรึงอุรา มิรู้ว่าเธอมีคู่ผู้ผูกพัน บ้านอยู่เคียงมองเห็นกันทุกค่ำเช้า แสนปวดร้าวดวงจิตไม่คิดผัน เมื่อได้ยลยินสำเนียงเธอเคียงกัน ความสุขนั้นพลันหายมลายไป รักของฉันเปรียบเป็นเช่นต้องห้าม ถูกไฟลามเผาใจให้มอดไหม้ พิศดวงหน้าเธอแล้วช้ำระกำใจ เหมือนตกในอเวจีมีแต่กรรม
2157
18
0
หน้าส่วนตัว
