น้ำตาลสดซดใหม่ถูกใจนัก หวานหอมหนักตักแล้วใส่แก้วใส น้ำแข็งก้อนค่อนแก้ววาวแววไป ดื่มชื่นใจไหนเทียบมาเปรียบทัน แต่น้ำนี้มีเหงื่อหยดเผื่อแผ่ เหนื่อยแทบแย่แน่มากเขาบากบั่น ปีนต้นตาลควานน้ำชุ่มฉ่ำมัน ต้องขยันวันหลายเที่ยวคอยเลี้ยวมา เพราะน้ำตาลหวานหยดค่อยรดหลั่ง ไม่อาจสั่งหวังได้ดั่งใจหา หนึ่งกระบอกกรอกกันมันระอา เพื่อเงินตราหากินถิ่นต้นตาล ซดน้ำตาลหวานสดหมดเมื่อไหร่ ได้น้ำใจในนั้นมันแสนหวาน เขาเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้ามาช้านาน หาน้ำตาลหวานหยดให้ซดกิน