คิดถึงเธอเหลือเกินดวงใจจ๋า ด้วยว่ารักหนักหนาพาตัวฉัน คร่ำครวญหาถึงเธอทุกคืนวัน แม้แต่ฝันยังลอยเด่นเป็นหน้าเธอ เธอจะรู้บ้างไหมใครคิดถึง และรำพึงถึงเธอจนพร่ำเพ้อ หลับตาลงยังพะวงหลงละเมอ ว่าตัวเธอมาชิดใกล้ให้แอบอิง ให้หวนคิดถึงวงแขนแสนอบอุ่น ให้หวนหาความการุนอุ่นใจหญิง ให้หวนหาคราชิดใกล้ได้แอบอิง และพึ่งพิงยามรักปักหทัย ราตรีนี้ไร้เธอมาเคียงข้าง ทำเอาฉันอ้างว้างช่างหวั่นไหว ความหนาวเหน็บเจ็บปวดในหัวใจ ช่างเหลือเกินที่หทัยรับได้ทัน