แก้วประเสริฐ
น้ำใจคน
..๏ทุกคนสุดหยั่งรู้ จิตใจ จริงแฮ
แม้แต่ทราบภายใน แม่นแท้
ยังหลากเล่ห์เฉไฉ ยากยิ่ง จริงนา
สุดที่จะมอบแม้ สิ่งซึ้งตรึงหทัย ๚ะ๛
๐สักกวาคนสุดหยั่งรู้จิตใจ
ซึ้งภายในแม้ทราบยังทาบถวิล
ล้วนหลากเล่ห์เฉไฉกระไรกวิน
สุดจะสิ้นมอบแม้สิ่งแท้รัญจวน
แสงสุรีย์ผ่านย้อนสะท้อนกลับ
จันทราลับเหลี่ยมโลกยังโยกสวน
แต่น้ำใจคนเราต้องเฝ้าครวญ
ยากจะหวนคืนกลับสุดลับกาล
มอบสิ่งรักหัวใจมากมายถวิล
ทุกสิ่งสิ้นยากหวนมาชวนสาน
ก่อเกิดกลับพิลาสประหลาดการณ์
สิ่งเนิ่นนานขออภัยฉันไม่คอย
มีแต่หมองฟกช้ำจนคล้ำจิต
เป็นรอยติดตราตรึงล้วนซึ้งถอย
เป็นแผลบาป