สุนทรวิทย์
เมียก่นด่า ว่าฉัน นอนฝันเปียก
ปลุกมาเรียก เช็ดล้าง ตอนกลางดึก
มันเป็นเหตุ สุดวิสัย ใครจะนึก
ไม่รู้สึก ตัวเลย พึ่งเคยเป็น
เรื่องของ ธรรมชาติ มิอาจห้าม
ขอนงราม กรุณา อย่าตื่นเต้น
บังเอิญฉัน อุตริ ฝันพิเรนทร์
ได้คลึงเคล้น สาวงาม สามสี่นาง
ครั้นถึงบท อัศจรรย์ อั้นไม่อยู่
จึงพรั่งพรู เปื้อนเปรอะ เลอะเทอะบ้าง
เรื่องเล็กเล็ก น้อยน้อย จงปล่อยวาง
หยุดโฉ่งฉ่าง เดี๋ยวใคร เขาได้ยิน
แต่เธอกลับ โกรธา ด่าซะลั่น
จนเพื่อนบ้าน ขบขัน รู้กันสิ้น
อายอิบอ๋าย แทบแหวก แทรกแผ่นดิน
เป็นมลทิน ขี้ปาก ยากจะเคลียร์
เ