ปั่นป่วน รัญจวน ใจเจ้า ร้อนเร่า ราวกับ เตาผิง มนต์ดำ กฤษณา มาพักพิง แอบอิง ในใจ ให้ทุกข์ทน ดำดิ่ง วิ่งสู่ นรก เหมือนตก หุบเหว สับสน ใครหนอ ช่างก่อ เกิดมนต์ ร้อนรน อับจน หนทาง จะหา ที่พัก ใดเล่า ช่วยดับ ให้เจ้า หายบ้าง ทนทุกข์ ไม่มี วันจาง อ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว เดียวดาย