พลิ้วพลิ้วสายลมพัดความอ่อนไหว พลิ้วพลิ้วสายลมไล้ความขื่นขม เสียงอู้อู้สู่ดวงใจอันระทม แค่เสียงลมที่หวนป่วนน้ำตา ฝนตกซ้ำให้ช้ำในดวงจิต โลกลิขิตความเจ็บปวดรวดหนักหนา ขอให้เจ็บอย่างเดียวดายวายชีวา ไม่ต้องมาโหมกระหน่ำซ้ำเติมเลย ว่าความรักปักชนักในใจฉัน ชั่วคืนวันผันแปรแค่เฉลย ว่าฉันผิดคิดร้ายเล่าเธอเอย เหมือนเชลยถูกประหารกลางดงปืน ถึงแม้เจ็บจะยืนหยัดให้แข็งแกร่ง แม้นอ่อนแรงก็จะแกร่งแม้แรงฝืน จะลุกขึ้นเพื่อต่อสู้ให้ยั่งยืน ลมจะพัดฝนจะฝืนก็จะยืน....เพื่อตัวเอง....
2401
5
0
หน้าส่วนตัว
