มารแมงมุม
เหมือนดาวดวงเดี่ยวเหงาเฝ้าท้องฟ้า
แต้มน้ำตาใสใสท่วมใจสาว
วันและคืนยังมืดทอดยืดยาว
แต่ละก้าวอ่อนล้าฝ่าเดินทาง
เพียงน้ำคำหยอกเล่นไม่เห็นค่า
เหมือนศรัทธาถูกย่ำคำถากถาง
จำแบกรับความอับอายเหมือนไร้ยาง
จึงจืดจางใจรอนรอนอ่อนแอลง
เตือนตัวเราเขลาขลาดจึงพลาดพลั้ง
ลืมระวังคิดยโสโง่ลุ่มหลง
เขากับเราคิดต่างกันไม่มั่นคง
จึงปักธงแพ้พ่ายตายทั้งเป็น
เขารำคาญหาญหักไม่รักตอบ
ที่ฉันมอบหัวใจเขาไม่เห็น
ที่ฉันยื้อเขาเบื่อเหลือลำเค็ญ
เขาแค่เล่นหยอกล้อบ้าบอไย
เขาว่าฉันตามตื๊อยื้อไม่หยุด
ฉันถึงจุดตาสว่างหนทางใส
ฉันรักเขา...เขาไม่รัก...หักน้ำใจ
ฉันจึงได้สติคืนตื่นเสียที
ไม่ได้โกรธไม่ได้เกลี
1895
6
0
หน้าส่วนตัว
