แสงแรก ประดับดิน
บทกวีของเธอ
ดึกนี้
สาวน้อยร้อยคำหอมไว้ดอมเช้า
บางคำเร้ารึงรัดจัดใจเจ้าของ
กลิ่นของคำย้ำจังหวะดุจระฆังทอง
ฟังทำนองคล้องคละสมดุล
ดึกนี้
สาวน้อยหลับไหลฝันไปว่า
จากป่าสู่ป่าพบป่ากลิ่นหอมกรุ่น
พบเจ้าชายเมืองลับแลแลการุณ
ยิ้มหวานนั้นอบอุ่นละมุนละไม
รุ่งสาง
เธอตื่นอ้างว้างกลางหมอกหนาว
ฝันสีขาวยังพราวมานหวานอย่างไหว
เหมือนวงน้ำกระเพื่อมขยายเลื่อมลายไกว
กว้างออกไปไกลและไกลใกล้ลางเลือน
สาวน้อยทั้งหลาย ขอถามหน่อยเถอะ ถ้าพบเจ้าชายในฝันจะเกิดอะไรขึ้นบ้างแบบว่าพรรณนาต่อไปไม่ถูก เลยตัดฉากให้ฝันค้างเสียเลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า
เช้านี้
มิอาจร้อยคำนั้นไว้ฝันดึก
หรือความรักเร้นลึกผลึกแก้วเสมือน