กวีน้อยเจ้าสำราญครับ
หากพินิจดูถ้อยเห็นร้อยฉาก
ลมลวงปากเผยพร่ำทำเป็นห่วง
หากแกะเปลือกนอก-ในเห็นไส้กลวง
อาจคลายบ่วงเสน่ห์จากเล่ห์กล
ทั้งท่วงท่าพาทีเป็นที่หนึ่ง
คำหวานซึ้งล้ำลึกคล้ายฝึกฝน
เหมือนคาถาวิเศษร่ายเวทมนตร์
หลอมใจคนให้หลงลงจังงัง
เธอเปรียบเหมือนแม่มดคอยทดสอบ
หากคำตอบผิดพลาดขาดมนตร์ขลัง
เราหลงเล่ห์มายาว่าจริงจัง
จึงพลาดพลั้งตกหลุมนอนกลุ้มใจ
ไม่อาจรู้ต้นสายทั้งปลายเหตุ
กลับติดเลศมารยาความสาไถย
หน้าซื่อซื่อหรือว่าซาตานใด
ซ่อนแฝงไว้ด้วยรักยอมภักดี
แท้เพียงภาพเพ้อฝันที่ฉันพบ
กอดจูบซบซากเงาเท่าภูตผี
ไร้เท็จจริงสิ่งใดก็ไม่มี
กี่วันปีมืดบอดยามกอดเกย
กว่าจะเห็นเนื้อแท้จนแพ้พ่าย
ช่า
1926
12
0
หน้าส่วนตัว
