ยามฟ้าหม่นพาฤทัยให้เหน็บหนาว ไร้ดวงดาวชี้ทางสว่างไสว ไม่มีเธอเคียงข้างทางแสนไกล ในหัวใจหนาวเหน็บเจ็บในทรวง แล้วเวลานาทีที่แปรเปลี่ยน หันเหเหียนเวียนมาพาลุล่วง กาลเวลาเยียวยาแผล(ใจ)ทั้งปวง หลุดจากบ่วงถวิลหาลาจากกัน ยามฟ้าใสหัวใจคลายความเจ็บ ที่หนาวเหน็บเก็บไว้ในความฝัน เมื่อตื่นมาสุขอุราชั่วนิรันดร์ หัวใจฉันยามนี้ไม่มีเธอ