แอ็ปเปิ้ล
ละลายความรู้สึกใส่ไว้ในอักษร
ปล่อยหัวใจเร่รอนในอักขระของคนอ่อนไหว
หน้ากระดาษสีขาวกับบทบันทึกที่เหมือนกำลังจะอ่อนล้าลงไป
ทุกสิ่งยังคงเคลื่อนไหว...ในขณะที่หัวใจฉันร้องไห้อยู่ทุกวัน
บอกเล่าความเหงากับเพื่อนเก่าเหล่าดวงดาว
วันนี้ช่างเหน็บหนาว...ดวงตาคู่ร้าวเหมือนหมดฝัน
เมื่อเรื่องราวได้จบลง...อยากลบเลือนว่าเราคือใครกัน
ไม่อยากรับรู้...ว่าพรุ่งนี้...คืนและวัน..จะเป็นอย่างไร
คำรักที่เคยบอก..ทุกถ้อยคำที่ขีดเขียนในบันทึก
ทุก ๆ ความรู้สึกเหมือนว่าเพิ่งเกิดแต่กลับปลิวไหว
ล่องลอยพร้อมน้ำตา ..กระทบอักษร..รัก..เลือนหายไป
ที่สุดแล้วชีวิตที่เคยมีใคร
ก็ไม่อาจมีได้ตลอดกาล
1956
11
0
หน้าส่วนตัว
