เหลือเวลาเท่าใดให้ชีวิต หากดวงจิตวิปโยคจนโศกศัลย์ ต้องทุกข์ทนเหนื่อยกายมาหลายวัน มายกจอกเย้ยจันทร์กันสักคืน มาปีนป่ายโขดเขินขึ้นเนินเขา สู่ลำเนาเขียวชะอุ่มแสนชุ่มชื่น ชมดอกไม้ผลิบานแต่วานซืน มาท่องผืนป่าดงเที่ยวพงไพร พอตะวันลับลงตรงขอบฟ้า ดวงดาราพราวพร่างสว่างไสว มาเก็บฟืนไว้รอก่อกองไฟ อิงอุ่นไอในคืนฟ้าดื่นดาว แล้วล้อมวงเล่านิยามของความฝัน แบ่งสุขสันต์เริงรื่นในคืนหนาว เพื่อลบรอยความฝันอันปวดร้าว มาก่อนดาวจะพ่ายแรงของแสงไฟ
1500
4
0
หน้าส่วนตัว
