นักสืบ ไร้อันดับ
เป็นผู้หญิงชุดดำนอนคว่ำหน้า
อยู่ตรงท่าน้ำนั้นที่ฉันเห็น
ลอยกระเพื่อมตามคลื่นคืนลำเค็ญ
พระจันทร์เพ็ญเร้นลับไม่กลับมา
ผมของเธอปลิวสยายในสายน้ำ
ร่างเป็นจ้ำช้ำแดงทั้งแขนขา
มือเท้าซีดไร้เลือดถูกเชือดทา
ปากแผลอ้าซีดคล้ำถึงลำคอ
ภาพติดตาพาให้ใจอยากกลับ
ไปนอนหลับที่บ้านของฉันหนอ
จึงเดินปลิวลิ่วไปไม่รีรอ
เพียงแค่ขอไปจากไม่อยากมอง
บังคับรถเคลื่อนออกนอกถนน
ใจยังรนร้อนรับกับภาพสยอง
เสียงอะไรที่เบาะหลังนั่งขนพอง
เหมือนมีของสั่นไหวทำไงดี
เงยหน้ามองกระจกหลังอย่างเสียวไส้
เอะ! นั่นใครนั่งมองจ้องอยู่นี่
ใส่ชุดดำผมยาวไม่เข้าที
บาดแผลที่ลำคอพอเข้าใจ
คงเป็นคนในน้ำมาตามฉัน
หัวใจ
2148
7
0
หน้าส่วนตัว
