ประภัสสุทธ - ในอารมณ์ความรู้สึก
๏ แมกไม้ชายทุ่งลำธาร ท้องถิ่นกันดารตาวันเลื่อนลับดับทุ่ง๏ ฟอนฟืนไหม้ไฟหอมฟุ้ง ยกปลามาปรุงห่อนหุงปรุงรักปลักข้าว๏ ห้อมล้อมพร้อมเครื่องหวานคาว เชิญเถอะแม่สาวพ่อบ่าวป่าวญาติพี่น้อง๏ ก่องข้าวพราวผ่องปรองดอง ดอกเดือนเกลื่อนล่องส่องใจเพื่อนพ้องสัมพันธ์๏ ชีวิตวาดวงพงฝัน เติมต่อปอปั้นเสพสรรค์สืบสานผ่านมา๏ พลันนั้นเผลอล่วงเวลา แวดวงพัฒนาก็เผยโผล่วาดสาดฝัน ๏ พี่น้องพ้องเพื่อนผลักดัน ดั้นด้นฝ่าฟันบากบั่นเบิกบานเมืองหลวง๏ คนต่ำซ้ำร้ายล่อลวง ติดกับรับบ่วงบอบช้ำระกำชีวิต๏ เชิญชวนทวนทบวิกฤติ
1927
1
1
หน้าส่วนตัว
