ปักษาสวssค์
ดวงตะวัน ยอแสง สีแดงชาด
ทอดริ้วพาด แผ่นฟ้า คราพลบค่ำ
ระลอกริ้ว พริ้วผ่าน ม่านฝนพร่ำ
เป็นลำนำ แสงสุดท้าย ปลายตะวัน
ก่อนจันทรา จะเฉิดฉาย ในม่านฟ้า
หมู่นกกา บินหวนกลับ สู่รังขวัญ
โอบปีกกว้าง กกความสุข ความผูกพันธ์
เป็นของขวัญ ชวนหวงแหน ณ แดนไพร
เสียงหรีดหริ่ง เรไร ก้องไพรพฤกษ์
น้องรู้สึก สุดอ้างว้าง รู้บ้างไหม
เกินค่อนวัน ห่างสำเนียง เสียงคนไกล
เหมือนหัวใจ จะแตกดับ กับผืนพง
รักแสนรัก จำใจ ห่างไกลพี่
เพื่อหน้าที่ ต้องทำ ตามประสงค์
แม้ห่างไกล ยังรัก ภักดิ์มั่นคง
ยังซื่อตรง ไม่หน่าย ไม่คลายเลย.
หน้าส่วนตัว
1313
5
0
