ชวนเอ๋ย ... เจ้าชวนชม กลีบระบมระทมช้ำ เจ้าถูกใครยีย่ำ ดอกงามขำย้ำเคยงาม ชวนเอ๋ย ... เคยชูช่อ ลิ่วลมล้อใต้ฟ้าคราม เจ้าถูกใครเหยียดหยาม คร่าคุกคามเจ้าทรามวัย ชวนเอ๋ย ... เคยสดชื่น ต้องขมขื่นฝีนสดใส ถูกริดรอนก้านใบ แล้วผลักไสไว้บนดิน ชวนเอ๋ย ... เคยชวนชม ลิ้มรสขมจนแหว่งวิ่น ทุกข์จับทับชีวิน ระรวยรินสิ้นชวนชม...