ครูกระดาษทราย
เย็นวันหนึ่งซึ่งคนไข้ไปส่งหมอ
ขณะรอรถเลื่อนเตือนไฟเขียว
สนทนาสารทุกข์สุขดิบเชียว
คนไข้เอี้ยวหยิบอะไรให้หมอดู
แล้วบอกใบ้ในนี้มีเกลือด้วย
โปรดเถิดช่วยรับไว้แม้ไม่หรู
แต่แฝงถึงหนึ่งนัยหทัยครู
หมออยากรู้เซ้าซี้ถึงที่มา
ถ้าไม่บอกบอกว่าจะไม่รับ
ครูขยับหัวร่อข้อกังขา
เวลาทานก๋วยเตี๋ยวไม่ใส่น้ำปลา
เพื่อนก็พากันเย้าเราเค็มเลย
คุณหมออ๋อทันทีมิน่าเล่า
ค่อนขอดเค้าจืดสิท่าอาจารย์เอ๋ย
คนไข้ขำทำหน้าตาเสบย
จึงเอื้อนเอ่ยมิกล้าจาเปรียบปาน
อาจเป็นเพราะหมอเปรี้ยวเคี้ยวเกลือจิ้ม
คุณหมอยิ้มยั่วว่าหรือหน้าหวาน
แล้วอะไรบอกมาอย่าช้านาน
จวนถึงบ้านตอบด่วนอย่ากวนซี
คนไข้ยังทำหน้าตาทะ