ฟา
มันจุกไปหมดเลยรู้ไหม
ยังไม่เคยได้เตรียมไจไว้รู้เปล่า
กับความรู้สึกเรื่องราวระหว่างเรา
จากเพื่อนเก่าเก่าคนเคยเข้าใจ
ทุกครั้งที่สับสนปวดหัว
หวาดกลัวอ้างว้างหวั่นไหว
มีเธอคอยปลอบให้อุ่นในใจ
เหมือนไฟสุมไล่ความหนาว
ในวันที่ในร้อนลน
สับสนกับเรื่องร้าวฉาว
มึดแปดด้านหมดแต่เธอคือดาว
ที่พราวแสงส่องให้เห็นทาง
แม้ยามเวิ้งว้างไหวหวั่น
มีเธอเท่านั้นที่ไม่ห่าง
มือสองคอยประคองทุกเส้นทาง
คอยสร้างสายใยให้ผูกพัน
ฉันคิดว่าคงเป็นเพราะพวกเรา
แค่เหงาเหงาเหมือนกันเท่านั้น
แต่แล้วเมื่อรู้ว่าเริ่มผูกพัน
เมื่อเธอเอ่ยคำรักจึงตื้นตันสุดใจ