วงศ์ตะวัน
ขอบคุณ....คืนเหงา เหงา
ที่ทำให้เราได้รู้ถึงความหวั่นไหว
แท้ที่จริงการอยู่ลำพัง...โดยไม่มีใคร
ก็อาจทำให้เราค้นพบหัวใจ...ที่แท้จริง
ขอบคุณ...คนเคยชิดใกล้
ที่วันนี้เดินจากไป พร้อมกับทุกสิ่ง
ไม่เหลืออะไรไว้เลย..จริง จริง
นอกจากคนถูกทิ้ง...ผู้หญิงตาดำ ดำ
ขอบคุณ...ความเหว่ว้า
ที่อยู่กับน้ำตาของความกลืนกล้ำ
เจ็บนี้คงฝังลึก...ในความทรงจำ
กับหัวใจดวงช้ำ...กับน้ำคำคนลวง
ขอบคุณ...ขอบคุณ...ขอบคุณ
กับคำปลอบโยนอบอุ่น ของคนเป็นห่วง
กับความทุกข์ใจที่มี...ทั้งหลาย...ทั้งปวง
เมื่อวันหนึ่ง.........เวลาผ่านล่วง
.......ฉันคงลืมมันได้เอง.....
1434
2
0
หน้าส่วนตัว
