คีตากะ
อีกห้าสิบเอ็ดปี...โลกพินาศ
อากาศธาตุขาดหายมลายสูญ
มวลมนุษย์สัตว์โลกโศกาดูร
ด้วยเหตุมูลบาปหนาฟ้าลงทัณฑ์
อีกห้าสิบเอ็ดปี...โลกวิบัติ
คลื่นโถมซัดกลืนฝั่งครั้งมหันต์
สรรพชีพเลือนลับนับอนันต์
โลกถึงวันแตกดับลับละลาย
อีกห้าสิบเอ็ดปี...โลกกลียุค
อัคคีลุกทั่วถิ่นสิ้นสลาย
เผาผลาญโลกเป็นจุลสุดวุ่นวาย
โลกกลับกลายว่างเปล่าเศร้าจาบัลย์
อีกห้าสิบเอ็ดปี...โลกนี้แตก
แผ่นดินแยกทั่วแดนแสนโศกศัลย์
คนสัตว์พืชลับหายกลายสูญพันธุ์
เพราะชนนั้นบาปหนักเกินจักทาน
อีกห้าสิบเอ็ดปี...มีทางรอด
หากคนปลอดทุศีลทุกถิ่นสถาน
มุ่งบำเพ็ญความดีมีเจือจาน
วันอวสานคงห่างไกลได้ปรีดา....