ยิ่งอ่านก็ยิ่ง.....เจ็บ....... แสนหนาวเหน็บที่เหน็บใจ..... หนาวนั้นยิ่งหนาวใด...... เหตุไฉนจึงเหน็บคำ...... อย่าเลย....ใครไม่เจ็บ.... ที่โดนเหน็บเหน็บจนช้ำ...... บอกเลยว่า....อย่าทำ..... อย่ามาซ้ำเติมหัวใจ..... โกรธใครก็โกรธไป...... ขออย่าได้พาลได้ไหม...... อ่านแล้วก็เสียใจ....... เหตุไฉนไยมาพาล...... พาโลเฉโกเหมา...... ทำใจเรานั้นร้าวราน...... อกเอ๋ยทรมาน....... อ่านถ้อยเขาเราเจ็บใจ.......