cicada
ข้างทางเท้า เช้าวันหนึ่ง ซึ่งหมอกหนา
สุดปลายฟ้า ที่ทางเดิน เพลินใจฝัน
นางฟ้ากราย ร่ายปีก หลีกตะวัน
อ้อมแขนอัน อุ่นละไม โอบไอดิน
สอดสายตา หาร่าง ข้างกองขยะ
ด้วยหมายจะ เอื้อน้ำใจ ใฝ่ถวิล
น้ำค้างหนาว คราวคืนผ่าน ม่านหมอกริน
นางฟ้ายิน เสียงสะอื้น คนขื่นทรวง
รอยยิ้มแต้ม แกมทอง ของอุษา
ปลุกนางฟ้า โบยบิน จากถิ่นสรวง
ด้วยน้ำใจ ใสพิสุทธิ์ ประดุจดวง
ดาราร่วง โอบลู่ สู่ธรณิน
หวังช่วยซับ น้ำตา แก่ยาจก
วณิพก ผู้ยิ่งใหญ่ ไร้ทรัพย์สิน
ด้วยไมตรี เปี่ยมใส ไร้มลทิน
ชุบชีวิน คนยาก จากทุกข์ตรม
แต่ยังคิด สงสัย ในดวงจิต
นางฟ้าผ
890
7
0
หน้าส่วนตัว
